Frequently asked questions
Frequently asked questions and their answers
Question Num.3
Answer Question Num 3
براي گروت ریزي روي سطح پداستال هاي مربوط به سازه هاي فولادي، آیا لازم است سطح بـتن مضـرس شـود و خـراش داده شود (Chipping) ؟ آیا نمی توان پس از بتن ریزي، روي سطح بتن جوان و خمیري خراش ایجاد گردد و پس ازسـفت شـدن و گیرش بتن، گروت ریزي را انجام داد؟ بحث هوازدگی بتن قبلی چقدر صحت دارد و تاثیر گذار است؟
استفاده از ملات انبساطی روان موسوم به گروت در زیر صفحه کف ستون و روي بتن شالوده یا ستونچه (Pedslal) بدین منظور انجام می شود که زیر صفحه کف ستون خالی نماند و درگیري مناسبی با بتن زیرین نیز داشته باشد. بدیهی است که سطح بتن زیرین نباید لیسه اي و صاف باشد اما زبر کردن و مضرس کردن و خراش دادن زیاد هم، چندان ضروري بنظر نمی رسد و سطح شمشه گیري شده یا تخته ماله کشیده نیز کفایت می کند. مسلماً قبل از تزریق ملات گروت انبساطی، لازم است سطح بتن قبلی اشباع گردد تا آب ملات را نمکد. خراش دادن روي بتن تازه نیـز مناسب است و از عمل مضرس کردن سطح بتن سخت شده ساده تر می باشد.
قیراندود کردن سازه هاي بتنی (شالوده هاي بتنی و دیواره ها و …) مدفون در خاك تا چه حد کارائی دارد؟ با توجه بـه ایـن امر که قیر و سایر مواد مشابه آن در زیرخاك با گذشت زمان کوتاهی نسبت به طول عمر سازه و بهـره بـرداري از آن پوسـیده شـده واز بین می روند آیا قیراندود کردن و کشیدن پلاستیک به دور از این سازه ها قبل از پرکردن محل با خاك، کار عبثی نمی باشد؟
مسلماً با قیراندود کردن با استفاده از پرایمرهاي قیري اصلاح شده یا مواد قطرانی مشـابه واسـتفاده از نـایلون (پلاسـتیک) در سطح بتن، به مدت محدودي از نفوذ مواد مختلف بویژه مواد زیان آور براي بتن و میلگرد، جلوگیري می کند امـا همـانطور کـه درمـتن پرسش آمده است این مدت در برابر طول عمر سازه ها و مدت بهره برداري از آنها ناچیز بنظر می رسد. نتایج تحقیقات مختلـف نشـان می دهد که براي مدت محدودي (در حد ١تا٣سال) ممکن است با استفاده از این مواد برعمر سازه افـزود کـه در مقابـل هزینـه صـرف شده، اقدامی چندان ازرشمند نیست. استفاده از این مواد باعث کاهش تبخیر از سطح بتن می شود و هیدراته شدن سیمان ادامـه مـی یابد و جمع شدگی ناشی از تبخیر کاهش خواهد یافت و احتمال ترك خوردگی کمتر می شود که نهایتاً بـه افـزایش دوام بـتن و سـازه منجر می گردد. در کلیه آئین نامه ها و مقررات موجود، ضوابطی براي ساخت بتن در مناطقی که داراي مـواد زیـان آور هسـتند داده می شود که در آنها الزامی براي بکارگیري از چنین مواد پوششی معمولاً دیده نمی شود. کاهش نسبت آب به سیمان، بکـارگیري مـواد پوزولانی یا سرباره اي جایگزین سیمان، استفاده از عیار سیمان مناسب (تعیین حـداقل یـا حـداکثر عیـار یـا هـر دو )، محـدود کـردن حداکثر اندازه سنگدانه ها، بکارگیري از دانه بندي مناسب و استفاده از انواع سیمان خاص از جمله تدابیري است که براي مقابله با نفوذ مواد زیان آور یا مقابله با آنها بدون ایجاد خسارت اتخاذ می شود و به ندرت به استفاده از پوشش هاي سطحی بتن متوسل می گردند. در ایران، استفاده از مواد قیري اصلاح شده و قطرانی توسط دست اندرکاران پروژه هاي نفتی از گذشته دور رایج بوده اسـت. هیچگونـه گزارشی از عملکرد این مواد در سالهاي گذشته در نتیجه پایش آنها در طول زمان بصـورت علمـی و همـراه بـا آزمـایش هـاي رایـج در محیط هاي سولفات دار یا حاوي یون کلرید و غیره دیده نمی شود، نمی توان در مورد عملکرد مثبت آنها اظهار نظر کرد. بهرحال نمـی توان اینکار را عبث تلقی کرد اما ممکن است یک راهکار فنی و اقتصادي محسوب نگردد.
Didn't find your question?!
ask here
